Vandaag sta ik in de Volkskrant in de brievenrubriek. Gisteren werd me gevraagd om akkoord te gaan met een ingekorte versie vanwege ruimtegebrek. Ik ging akkoord. Toch is er wel een gedeelte van mijn pleit verloren gegaan en daarom publiceer ik hier, waar natuurlijk nooit ruimtegebrek is, het volledige ingezonden stuk:
Pro of anti
De ombudsvrouw kreeg afgelopen zaterdag extra ruimte om het beleid van de Volkskrant inzake verslaggeving over de Gaza-oorlog uit te leggen. Ik begrijp nu dat er meer klachten en brieven tégen, dan vóór Israël binnenkwamen, maar dat beide kampen vinden dat de Volkskrant hun zijde onrecht aandoet door te kiezen voor de andere zijde. Het is een frappante situatie, zo denkt wellicht menig redactielid en lezer. Maar ik denk het wel te snappen. De feitelijke telling van de pro- en anti-artikelen en de uitleg van de ombudsvrouw, geven er blijk van dat de redactie genuanceerd wil wezen, door beide kampen het woord te geven en door vanuit beide kampen verslag te doen. Echter, beide kampen vinden die genuanceerdheid onecht en onterecht. Een analogie kan verduidelijken hoe het pro-Israël kamp dat ziet, al is de analogie niet volledig te maken. Stel je voor dat de redactie besluit om ISIS-sympathisanten de nodige opiniestukken te gunnen en om een verslaggever eropuit te sturen om ons beelden voor te schotelen van de burgerslachtoffers die Amerikaanse, Iraakse en Syrische troepen maken bij het bestrijden van ISIS. Zo’n vorm van genuanceerdheid zou – mag ik hopen – direct opvallen als belachelijk en misplaatst. Idem ziet het pro-Israël kamp alle ‘positieve’ aandacht voor de palestijnen in Gaza – c.q. Hamas – als belachelijk en misplaatst. En wellicht idem vindt het pro-palestijnen kamp de uitleg pro Israël vooral propaganda waar de Volkskrant niet zou moeten intuinen. Ergo, beide kampen zijn niet blij met het type nuance. Ik voeg me daarbij, in concreto bij het pro-Israël kamp. De stelling van dat kamp is dat Nederland zich gewoon voor de volle honderd procent en als één blok achter Israël moet blijven scharen. Die stelling kan dat kamp overigens prima onderbouwen. Dat doet het ook consequent. Het vreemde is dat steeds meer Nederlanders niet langer door hen te overtuigen blijken te zijn. Die zien tegenwoordig voornamelijk kapotgebombardeerde huizen, dode kinderen en huilende moeders getoond worden, op de voorpagina nog wel, de plek waar toch hét wereldnieuws verwacht wordt. Dat beïnvloedt hun oordeel, want wij westerlingen zijn ervan overtuigd geraakt dat elk individueel leven evenveel waard is. Zelfs mensen die altijd, wellicht vooral uit conformisme, pro-Israel waren gaan dan overstag, om maar in het reine met zichzelf te blijven, en misschien wederom uit conformisme. Nog steeds begrip opbrengen voor de argumenten die het Israëlisch handelen verklaren en rechtvaardigen vereist tegenwoordig blijkbaar meer voorstellingsvermogen dan men vroeger nodig had. De Volkskrant zou daarbij kunnen helpen, maar doet dat niet. Liever zie ik dat de Volkskrant wèl duidelijk partij kiest voor Israël en er vol voor gaat.
In dat licht beschouwd was de column van Arnon Grunberg in diezelfde editie trouwens weer buitengewoon ergerlijk, want het bestaan van de staat Israël zou vanzelfsprekend en vooral niet ter discussie staand moeten zijn. Grunberg geeft voeding aan al die mensen die zich afvragen of het conflict niet toch maar beter opgelost kan worden door de joden daar weer te laten vertrekken. Ik neem het Grunberg kwalijk dat hij zulke gedachten voedt.
Peter van Lenth
Haarlem
PvanLenth 
Laat ik nu het malle idee hebben dat media tot taak hebben objectief nieuws te brengen.
Daarnaast mogen van mij best pleitbezorgers van wat dan ook hun eenzijdige verhaaltjes brengen, als die verhaaltjes maar duidelijk als niet objectief gekenmerkt zijn.
Helaas zijn objectieve media met een lantaarntje te zoeken, ik neem dan maar kennis van allerlei eenzijdige verhalen, en vorm m’n eigen mening.
Zo mag jij best van mij Grunberg iets kwalijk nemen.
Ik neem jou kwalijk dat je niet objectief bent.
LikeLike
Ik kies partij, dat is waar. Is dat hetzelfde als niet-objectief of subjectief of partijdig? Niet per definitie, zo vind ik.
Maar belangrijker is de vraag wat we van een krant mogen verwachten. Ik vind dat in elk geval de redactie van de Volkskrant er onvoldoende in slaagt de gemiddelde eigen mening weg te laten. Dan kan het beter onomwonden uitkomen voor die eigen mening. Dan wordt het dus een onomwonden aktiekrant waarop je bewust een abonnement neemt of juist op afgeeft. Degenen die dan zgn. objectief willen worden voorgelicht lezen dan maar twee of meer kranten. Of de Volkskrant gaat harder zijn best doen echt ‘neutraal’ te zijn. Dat kan door in de eindredactie meerdere redacteuren op te nemen die ieder één zijde van het meningenspectrum innemen en hen het vetorecht te gunnen. (Overigens gaat het dan alleen om het grosso-modo meningenspectrum hier in Nederland.) Ook helpt het al als bepaalde termen gemeden worden, zoals nu weer ‘rechts-radicaal’ om de demonstranten van de demonstratie in de Haagse Schilderswijk van afgelopen zondag te typeren. Zo’n term mag je alleen gebruiken als die demonstranten zelf daarmee akkoord gaan. Weglaten van zo’n term maakt over het algemeen het journalistieke artikel niet minder duideijk.
LikeLike
Wie vooraf partij kiest, heeft de waarheid verlaten.
Objectieve mensen kijken eerst naar de feiten, en oordelen dan moreel.
LikeLike
Wat heet vooraf. Ik volg het nieuws sinds de jaren zestig. Het zou wel raar zijn als ik nu nog steeds niet partij zou hebben gekozen.
Ik wantrouw iedereen die zegt dat objectiviteit (inzake het middenoostenconflict) mogelijk is.
LikeLike
De feiten van het zionistisch Palestijns conflict zijn heel simpel.
Een groep mensen wilde het land van een andere groep mensen.
Het lukte ook nog grotendeels.
LikeLike
Volgens mij heeft de VN dit stukje land beschikbaar gesteld voor het stichten van een Joodse Staat. De Palestijnen zijn niet door de joden verjaagd, maar hebben gehoor gegeven aan een oproep van hun leiders om te vertrekken. En vanaf dag 1 van het bestaan van de staat Israël is er oorlog gevoerd door zijn Arabische buren met als doel alle Joden de Middellandse Zee in te drijven. M.a.w. een groep mensen (Arabieren) wilde het land van een andere groep mensen (Joden). Helaas voor de eerste groep mensen bleek de tweede groep mensen te sterk te zijn.
LikeLike
Ha Peter, helaas is jouw mening in de inkorting zwaar tekort gedaan. Mocht je hem niet zelf inkorten? Verder is dit al heel lang aan de gang en wordt het steeds erger. De domme mensen die menen dat de waarheid in het midden ligt en dus van beide kanten een gelijke kwantiteit met dezelfde prominentie geplaatst moet worden zijn verachtelijk: Zij hebben het pad van de waarheidsvinding verlaten. En Piter, het zal je vreemd in de oren klinken maar de waarheid is altijd partijdig. Communistische partijen noemden hun kranten dan ook vaak “de Waarheid”.
Verder nog maar een verwezen naar mijn
Goebbeliaanse Propaganda
LikeLike
x
LikeLike
De waarheid is inderdaad altijd partijdig in die zin dat bij conflicten er minstens één partij is die de waarheid vervelend vindt.
Het gezegde is dan ook ‘het eerste slachtoffer van oorlog is waarheid’.
LikeLike
Eens. En nu?
LikeLike
Wat is waarheid? Waar is wijsheid op gebaseerd? De moslims hebben het over hun waarheid en die waarheid is gebaseerd op onverifieerbare uitspraken zo’n 1400 jaar terug. En toch worden wij, denkende mensen die graag feiten in hun oordeel meenemen, geacht dit serieus te nemen. Je hebt met betrekking tot de Islam helemaal geen oorlog nodig om de waarheid als slachtoffer te zien.
LikeLike
De ondergang van het denken krijgt steeds meer supp … whatever.
LikeLike
Het denken gaat nooit ten onder.
Hooguit het ongehinderd naar buiten brengen van de resultaten van het denken.
LikeLike
Een prima stuk.
Ik heb je ingezonden brief in De Volkskrant gelezen en ik vind ook dat in De Volkskrant de kracht van jouw brief enigszins verloren ging.
Als je de berichtgeving allemaal volgt dan hebben we dus aan de ene kant de onschuldige vredelievende Palestijnen en aan de andere kant de brute oorlogzuchtige Joden. Onze media doen hun uiterste best om dit beeld niet alleen te bevestigen maar ook nog erger te maken.
Als je wat verder kijkt en leest dan krijg je een genuanceerder beeld.
Blijkbaar vinden wij het gewoon dat stenen en beton, gegeven aan HAMAS o.a. door de EU voor de bouw van huizen etc., gebruikt worden voor de bouw van tunnels voor offensieve doeleinden. Dus niet als schuilkelder, maar om Israël te kunnen aanvallen.
Er zijn beelden (o.a. van een Indiase tv-ploeg) dat er raketten afgevuurd worden vanuit dichtbevolkte gebieden, waarbij de bewoners niet zijn geëvacueerd en die dit ook niet mogen na het afvuren van raketten. Bekend is dat Israël terug schiet naar de plek van waaruit raketten op hen zijn afgevuurd. Gevolg is dus een groot aantal onnodige slachtoffers.
Er zijn ook beelden van het neerleggen van slachtoffers, die elders zijn gesneuveld, bij VN-gebouwen.
Als je naar onze media kijkt dan krijg je het idee dat heel GAZA in puin ligt, terwijl er ‘maar’ een paar duizend huizen zijn vernietigd en dat de villa’s van de rijken (ja, die zijn daar ook) ongeschonden zijn.
Typerend voor hoe de journalistiek in deze functioneert was de fotografe die maandag j.l. bij Knevel en v.d. Brink zat. Zij was in GAZA om slachtoffers te fotograferen en had dan ook geen interesse om te kijken of er vanuit de woonomgeving van slachtoffers raketten waren afgevuurd richting Israël. Dat vond zij haar taak niet!
Ik vind dat Israël een rechtvaardige oorlog voert tegen Hamas. Gezien de wijze waarop Hamas oorlog voert (raketten vanuit ziekenhuizen, scholen en gebouwen: explosieven en wapens opslaan in door de VN gerunde scholen, tunnels bouwen die onder de grens met Israël gaan om zo terroristische acties te plegen) kun je niet anders reageren dan door de mate van verdediging zoals Israël die heeft toegepast.
Israël kan militair een oorlog winnen, publicitair kan dit land nooit winnen vanwege de bevooroordeelde berichtgeving ten gunste van de Palestijnen.
Altijd is Israël schuldig, wat de andere kant ook doet. Terwijl Israël de enige democratie is in de hele regio en de Arabische minderheid in Israël het beter heeft en meer rechten heeft dan zij in een islamitisch land zouden hebben.
Om Piterfries uit de droom te helpen: objectiviteit bestaat niet, zeker niet in de media. Het zijn de redacties die bepalen wat wij te zien en te lezen krijgen en blijkbaar is de instructie dat de moslims er altijd beter vanaf moeten komen dan de joden. M.a.w veel beelden en commentaar van GAZA met verwoeste huizen en de vele slachtoffers (m.n. kinderen doen het goed voor de beeldvorming) en daar tegenover veel te weinig beeld en commentaar over zaken die positief zijn voor Israël in. Ik heb een grote verontwaardiging over de bouw van de tunnels met door ons geschonken stenen en beton gemist!
LikeLike
Vandaag doet Marcel van Dam (zijn column is vandaag getiteld ‘Haat’) weer eens zijn duit in de grote zak. Hij doet het voorkomen als zou Israël de Gaza hebben platgebombardeerd, door het te vergelijken met wat bijv. Dresden overkwam in WOII. (Zulke bombardementen waren o.a. om de Duitse bevolking te demoraliseren en sommigen vinden dat het oorlogsmisdaden waren. http://nl.wikipedia.org/wiki/Bombardement_op_Dresden ) Maar dan maakt Van Dam toch echt een flinke denkfout. Het Israëlisch leger heeft niet bepaald een tapijtbombardement uitgevoerd. Integendeel, er was ze steeds veel aan gelegen om precisie te betrachten. Laten we wel zijn, bij een tapijtbombardement waren het geen 2.000 slachtoffers geweest, maar eerder 20.000 of nog meer. Verder vergeet Van Dam dat het voorstel tot de repercussie eerst door het Israëlisch parlement heen moest. Daar zitten lieden in van divers pluimage. Zekers, met een iets andere samenstelling van dat parlement was er wellicht besloten tot andere maatregelen, maar het is wèl democratisch besloten. Stel een meerderheid van partijen in Nederland neemt een besluit dat Van Dam niet zint, dan zal hij toch als sociaaldemocraat moeten berusten èn het moeten ‘verdedigen’ naar de buitenwereld, lijkt mij. Zo geldt dat ook voor de Israëliërs. Het is niet zo dat dit volk het verstand opeens verloren heeft. Idem moeten wij (democratische) westerlingen dit democratische land blijven steunen in al onze nuchterheid, zelfs als je als individu een andere strategie voorstaat. Valt je dat moeilijk? Ook dan heeft het geen pas om ‘over te lopen’ naar Hamas.
Er is ook veel te doen over proportionaliteit. Wat mij betreft is er sprake van een proportionele reactie als Hamas niet meer in staat is Israël te bedreigen met raketten, aanslagen en dergelijke. Boe roepen heeft geen zin, boos worden ook niet, zo is gebleken. Als die doelstelling 2.000 doden vergt, dan zij het maar zo. Maar buitenproportioneel is het dan niet.
LikeLike