Vanavond heb ik naar het afsluitende verkiezingsdebat voor de Provinciale Staten 2015 gekeken. Daarna alsnog gekeken naar het debat van gisteravond tussen Wilders en Pechtold en tenslotte ook nog DWDD van vlak daarna, waarin een aantal mensen commentaar mocht geven. Onder de genodigden was Peter R. de Vries. Mijn broek is weer afgezakt.
Eerst wil ik dit feit noemen: Er heerst inderdaad een enorme kloof tussen de politici Pechtold en Wilders, welke volgens mij alsvolgt kan worden samengevat:
Pechtold denkt dat Wilders een bange man is en Wilders vindt dat Pechtold onvoldoende bang is. En niet onbelangrijk, beiden vinden dat oprecht.
Commentatoren zouden zich moeten focussen op de vraag of die angst wel of niet terecht is. De commentatoren bij DWDD probeerden echter het debat vanuit andere hoek te duiden. Zij denken dat Wilders en Pechtold elkaar slechts proberen af te troeven teneinde stemmen te winnen, zoiets. En dan vindt met name Peter de Vries (hoezo steeds die tussen-R) uiteindelijk dat Pechtold toch wel gewonnen heeft omdat deze meer staatsman bleek waar Wilders meer de straatvechter was die nogal opgefokt overkwam. Ach ja, het is de VARA, ik weet het. Maar hoe is het toch mogelijk dat zekere mensen maar blijven volharden in het niet zien van de harde feiten?? Ja zelfs, hoe is het mogelijk dat een van de commentatoren zei dat Pechtold dichter bij de feiten was gebleven??
Probleem van zulke uitspraken in zo’n nabespreking is dat menige kijker dan wellicht denkt dat Wilders dus een leugenaar is of een slecht geïnformeerde politicus. Terwijl zo’n opmerking, dat Pechtold dichter bij de feiten bleef, gewoon roept om tegenspraak. Hèt sterke punt van Wilders is nu juist dat hij de waarheid aan zijn kant heeft! Zijn ‘vechtlust’ (die hij inderdaad uitstraalde) wordt er volledig door verklaard; hij heeft een missie, namelijk heel Nederland ervan doordringen dat er een zeer ernstig probleem (met de Islam) is. Hij hoeft daarbij zelfs niet te overdrijven of uit de duim te zuigen. De realiteit van alle dagen biedt hem handenvol voorbeelden van zijn gelijk. Zelfs de zogenoemde ‘kwaliteitskranten’ staan elke dag vol met zulke voorbeelden. Hoe is het mogelijk dat nog immer zoveel mensen (bijv. de D66-stemmers en politici) die voorbeelden bagatelliseren blijven? Of lezen ze er zelfs helemaal aan voorbij? Of is het misschien zo dat die berichten in de ‘kwaliteitsmedia’ altijd zodanig opgeschreven zijn en getoond worden dat het wel lijkt mee te vallen, althans voor wie zich niet ondertussen heeft verdiept in de nodige literatuur?
PvanLenth 