Wartaal van de afzwaaiende Theologe des Vaderlands

Vermoeiend: “Witte Nederlanders zijn zich amper bewust van hun witte privileges” https://t.co/YfbguMIxwF via @trouw

— Wierd Duk (@wierdduk) 23 september 2017

De Trouw wordt door mij niet gelezen, maar toevallig vandaag wel. Daarin stoorde ik me aan een opinie-artikel van de Theologe des Vaderlands. Toen ik zag dat ook Wierd Duk er een tweet aan besteedde, besloot ik toch maar er hier over te schrijven.

Des Vaderlands

Janneke Stegeman is een jaar lang Theologe des Vaderlands geweest. Dit was haar afscheidsrede. Er is zelfs een goedkoop boekje van gemaakt bij de religieuze uitgeverij Kok. Des Vaderlands, ik word er niet goed van. Het is altijd een elite die besluit dat er zo

Meindert Fennema en Joost Niemoller over racisme bij Café Weltschmerz

Op weg naar het werk heb ik vaak Radio 1 aan staan. Vanochtend viel ik middenin ‘Mediaforum’, een gedeelte waarin enkele deskundigen uit de media commentaar geven op eigen vakgenoten. Vroeger behoorde ook Joost Niemoller (nu schrijver en opiniemaker, vroeger journalist, o.a. van HP/De Tijd) tot de vaste kern genodigden. Totdat hij door de redactie werd verbannen vanwege zijn vermeende racisme. Tegenwoordig zit Marianne Zwagerman geregeld aan tafel, zo ook deze morgen. Zij kreeg uiteraard de vraag wat haar in de media was opgevallen en haar keuze was meer dan opmerkelijk. Zij wees op een drie kwartier durende dialoog tussen Meindert Fennema en Joost Niemoller in Café Weltschmerz. Café Weltschmerz is de site waar om de haverklap zeer interessante dialogen en interviews worden gefilmd. Het zijn zonder uitzondering genodigden uit de alternatieve (anderen zeggen rechtse) hoek die islam-, eu- en migratiekritisch is. In dit geval ging het om Joost Niemoller. Meindert Fennema slaagt er tot nu toe in zich te profileren als Groenlinks boegbeeld, heeft wel veel contacten in die alternatieve hoek, maar is uiteindelijk toch meer eentje uit het reguliere circuit. Hun dialoog ging over … het racisme van Joost Niemoller. Directe aanleiding was

Discriminatie

Wat is daar links toch in vredesnaam aan de hand…

U krijgt nieuwe buren. Het gaat om een Nigeriaans gezin. De vader is begin 20, de moeder eind 10. Er zijn reeds 3 kinderen: 4, 3 en 1,5 jaar. Het ziet ernaar uit dat het gezin nog lang niet af is. Dat wordt dus vanaf deze maand een kroostrijke buurt. U mag niet discrimineren, dat weet u. Dus… wat zegt u? Helemaal niets, behalve “Welkom in onze buurt”. Nou ja, in het Engels dan: “Welcome in our neighborhood”. Maar meent u het? Tuurlijk, want niets is vervelender dan je een racist voelen.

U krijgt een nieuwe collega. Het gaat om een 22-jarige Nederlander met Marokkaanse ouders. Hij heeft marketing of zoiets gestudeerd aan de Hogeschool. Zijn naam is onuitspreekbaar. Bij het voorstellen heeft hij het allen niet makkelijker gemaakt door te zeggen: “zeg maar Bas”. Nee, het zal en moet “El Bachir” zijn. En de manier van

Hoe kan je iemand het makkelijkst beledigen?

Het is op moment van schrijven het prachtigste weer dat je maar kan hebben; de natuur heeft het beste met mij voor, zo lijkt het. Dus wat zou ik klagen of somberen….

Ik zit buiten en op nog geen 10 meter van me af zit binnen een groep zeer bevlogen mensen bij elkaar om hùn strijd met elkaar te bespreken: het klimaat. Ik stel me zo voor dat ze allen links stemmen. Zonet nog even in hun meegebrachte pamfletjes gecheckt hoe hun organisatie denkt over Israël, de Islam, de EU en nog zo wat hete hangijzers. Niks in hun geschriften dat daarover rept, dus wat zou ik klagen. Hun (linkse) ideaal heeft mijn zegen en sympathie, want ook ik maak me zorgen om het klimaat, niet omdat ik nou eenmaal uit een links nest kom en daar ook vanzelfsprekend bij hoor. Die tijd ligt achter me; tegenwoordig loop ik mijn eigen pad en niet toevallig heeft het milieu nog immer mijn aandacht. Maar toegegeven, ik bekommer me niet meer om dat milieu zoals deze groep dat doet. Er zijn belangrijker zaken, vind ik,

Het spanningsveld tussen beschaafd gedrag en natuurlijke impulsen

Heet het beschaving als de wet van het land ons natuurlijke gedrag onderdrukt? Er sijpelt iets van besef bij mij door aangaande het spanningsveld tussen beschaafd gedrag en natuurlijke impulsen. Die zin moet ik toch even ontleden, al was het maar om vooral mezelf er beter bewust van te maken…

Het spanningsveld tussen beschaafd gedrag en natuurlijke impulsen

Uit Wikipedia: “Beschaafd gedrag of beschaafdheid wordt tegenover ruw of barbaars gedrag gesteld.” Er is meer over te zeggen, maar voor nu is dit even genoeg.

In Wikipedia vinden we geen directe uitleg van natuurlijke impulsen. Maar voor nu vind ik

“I am a racist”

Welk racisme wil Marcouch harder bestrijden?

Ahmed Marcouch pleit voor een hardere aanpak van racisme en discriminatie. Hij vindt dat dit tot nu toe niet bepaald doeltreffend is aangepakt.

Marcouch: “We mogen niet langer tolereren hoe mensen op straat of via de social media worden beschimpt om hun huidskleur, hun geloof of hun seksuele geaardheid. De PvdA wil dat het kabinet racisme en discriminatie gaat behandelen als high impact crimes. Dat betekent een hogere prioriteit, meer veroordelingen en een doeltreffendere aanpak door politie en justitie. Daar zal ik voor pleiten tijdens de begrotingsbehandeling van het ministerie van Veiligheid en Justitie.”

Momenteel lees ik het boek Haatspraak van Remco Ensel, onder andere medewerker van het NIOD. Daarin bespreekt hij tot in detail alle overduidelijke en minder duidelijke gevallen van racisme en antisemitisme in den Nederlanden in de afgelopen 50 jaren, en actueel tot begin deze zomer. Wie dat boek leest ontkomt niet aan het idee dat het allemaal helemaal niet meevalt, maar het zou kunnen dat elke opsomming achter elkaar van probleemgevallen iemand opzadelt met het idee dat het een en al kommer en kwel is. Ofwel, misschien ben ik de balans kwijt. Toch denk ik het niet; Ensel is niet het type publicist dat de overdrijving – door weglating van de overige gevallen – doelbewust inzet; integendeel, je moet moeite doen te achterhalen wat hij zelf over het hele onderwerp vindt. Waar je van een sterk betrokken Jood nog kan vermoeden dat deze al te snel zal spreken van antisemitisme, zie ik Ensel steeds zoeken naar de relativering en nuancering. Geregeld komt hij tot de uitspraak dat een bepaalde uiting hoogstwaarschijnlijk eerder ironie, provocatie, grappenmakerij of puberaal gedrag was, terwijl vrijwel elke columnist schande had gesproken over zo heftig antisemitisme.

Waarom nu noem ik Ensel’s boek tezamen met Marcouch’s pleidooi? Een van mijn drijfveren tot het lezen van Haatspraak was de vraag of het racisme en antisemitisme in Nedeland gaat over de gehele bevolking of over specifieke groepen erbinnen. Mijn gevoel zei me dat het vooral voorkomt bij allochtonen uit Islamitische landen en slechts beperkt bij autochtonen, al merkte ik wel een toegenomen weerzin onder autochtonen jegens Islamitische allochtonen en ook een vorm van antisemitisme – okay, van antizionisme, wat mij betreft erg zat – bij zekere linkse mensen, al of niet autochtoon. Na lezing van het boek (ik moet alleen nog het laatste hoofdstuk lezen) is mijn conclusie dat ik dat allemaal best goed zag.

Nu zou ik verwachten dat een politicus die racisme en discriminatie wil bestrijden deze realiteit ook durft te benoemen. Echter, bij Marcouch merk ik daarvan niets. In het hele stuk wordt het onderscheid tussen groepen niet gemaakt en daardoor lijkt het alsof racisme en discriminatie in ons land alom voorkomen, dus zowel onder allochtonen als onder autochtonen. Dat laatste probeert Marcouch zelfs te benadrukken door te schrijven:

“Als aangifte doen ook echt tot veroordeling leidt, zullen meer slachtoffers van discriminatie, zoals homo’s, joden en moslims, bereid zijn aangifte te doen.”

Dat ‘en moslims’ is duidelijk bedoeld om ook de autochtonen te betichten, zodat alle moslims hem maar niet zullen verwijten alleen op hen de pik in te hebben. Ik vermoed dat het niet nader benoemen van de echt ware racisten en antisemieten, én het toevoegen van ‘en moslims’, een zeer bewuste keuze is geweest. De tekst is vast onder de loep genomen door een interne werkgroep die erop heeft gehamerd dat duidelijk benoemen vooral niet moet worden gedaan, omdat de PvdA dan nòg minder op de steun van allochtone kiezers zal kunnen gaan rekenen. Bovendien zou het weleens de verdenking op zich kunnen laden dat de sociaaldemocraten zelf partij gekozen hebben tegen die groepen allochtonen.

Wat moet ik hiervan nou vinden… Eerlijk gezegd heb ik dan toch liever een Wilders die wèl het beestje bij zijn naam noemt. Daarin schuilt ook precies het bestaansrecht van de PVV; zonder die partij is er tot op de dag van vandaag helemaal niemand in de politiek die klare wijn schenkt. Met populisme heeft dat m.i. helemaal niets te maken. Sterker, wat Marcouch doet is eerder populisme, want het niet precies benoemen van dingen is juist gedaan om de potentiële allochtone stemmers niet af te schrikken.

Hoe herken je eigenlijk een racist?

Ben ik een racist?

Ben ik een racist als ik vind dat Kenianen beter kunnen hardlopen dan Nederlanders?

Ben ik een racist als ik stel dat joden en Japanners intelligenter zijn dan Belgen?

Ben ik een racist als ik het bericht geloof dat donkere mensen vaker een hogere bloeddruk hebben?

Ben ik een racist als ik vermoed dat gedragsverschillen tussen rassen ook kunnen zijn ontstaan door genetische verschillen?

Of ben ik pas racist als ik het dan heb over bijvoorbeeld agressiviteit?

Of ben ik pas racist als ik vind dat Marokkanen zich wel erg snel in hun eer aangetast voelen?

Zo kan ik nog wel even doorgaan. Mijn vraag zal nu echter wel duidelijk zijn: Waar ligt de scheidslijn tussen open willen staan voor de invloed van genetische en groepsinvloeden op mensen en echt racisme?

Afgelopen week is Joost Niemöller door de NCRV aan de kant gezet. Daar hebben ze geconcludeerd dat Niemöller een racist is. En omdat zij niet wensen te worden geassocieerd met racisme vonden ze het noodzakelijk om hem mede te delen dat ze met hem stoppen.

Is Joost Niemöller inderdaad een racist? Nee, natuurlijk niet. Joost stelt zich op het standpunt dat een goede oplossing vaak pas mogelijk is als er eerst een goede analyse van het probleem wordt gemaakt. Daarbij is het onvermijdelijk om iets wat objectief waar is ook als zodanig te benoemen, iets wat ‘politiek correcte’ lieden niet altijd kunnen, willen of durven. Hij echter wel. Hij noemt dat ‘nieuwrealisme’ en vindt zichzelf zodoende een ‘nieuwrealist’.

Wat mij betreft heeft hij groot gelijk, en mocht hij op details naar iemands idee echt ongelijk hebben, dan is Niemöller sportief genoeg om het debat volledig en open aan te gaan, zo horen we te weten gezien zijn verleden, ook bij NCRV-Lunch. En wie ondanks deze uitleg volhardt in de stelling dat hij een racist is, heeft van echt racisme helemaal niks begrepen. Sterker, zo iemand moet bij zichzelf te rade en eens nadenken over de vraag of het niet juist een geniepige vorm van racisme is die aan die volharding ten grondslag ligt.